Stukjes van Julius
Won van de week
Een prachtige pot schaak
Ter lering en vermaak
Van een knoeier eerste klas
Dat wist men al ras
Deze was mooi in de aap gelogeerd
Hij leek wel gedrogeerd
Bert verkoopt geen broodje aap
Deze uit de klei getrokken smulpaap
Bokito lijkt me meer in de haak
MacDonalds vindt hij maar niks
Een patatje kost bij Bert een riks
Darwin zei het reeds
De mens is een aap, nog steeds
De friteur speelt altijd b vier
Voor velen een groot vertier
Maar niet voor ondergetekende
Deze lijkt sprekende
Op een grote chimpansee
En klaagde ach en wee
Mijn oud buurman toonde geen meelij
En draaide niet om de hete brij
Ik zocht duidelijk de kluts
Moe van al dat gepruts
Speel het potje maar uit
En toon erbarmen met deze spruit
Zonder commentaar, dat wel
De clou komt snel
Friesland kent vele schaaktoernooien. Van het bekende Waling Dijkstratoernooi tot het toernooi om het Fries kampioenschap. En niet te vergeten het helaas ter ziele gegane Sneker Boottoernooi. Bijna elke zichzelf respecterende schaakclub organiseert jaarlijks wel een snelschaak- of rapidtoernooi.
(hier staat de rest van de foto´s)
Toegegeven, het Fries kampioenschap is aardig en niet slecht georganiseerd, maar mist toch de allure van het enige echte ‘DORSTIG’ schaaktoernooi.
Nu is het bekend dat schakers graag een drankje nuttigen ter verrijking van hun geliefde spel, maar in dit verband staat ‘dorstig’ voor De Onderste Regionen geSTIGmatiseerd, bedacht door de stichter van het toernooi: Maarten J. van Steinvoorn.
Met de onderste regionen wordt de crème de la crème van schaakclub Sneek bedoeld, te weten de spelers van het vierde team. Het stigma van onderaan meespelen op de club doet deze liefhebbers geen recht en menig ‘topper’ heeft dan ook wel eens kennis gemaakt met de bijzondere schaakkracht van dit keurkorps der Sneker schakers.
Sponsorproblemen kent dit toernooi niet. Hiervoor is een even eenvoudige als briljante oplossing bedacht: iedere deelnemer betaald zijn eigen prijs.
Voor een zeer luttel bedrag worden jaarlijks op een traditioneel zonovergoten terras, met uitzicht op een onvervalste Cuyperskerk, de partijen gespeeld. Meestal vooraf gegaan door een schaakkwisje ter opfrissing van de historie van onze edele denksport.
Sommige deelnemers nemen de strijd zo hoog op dat deelname aan het FK slechts een excuus is ter training en voorbereiding op de ultieme schaakstrijd.
Elk jaar pleegt de organisator enkele cracks uit het buitenland (lees Rusland) uit te nodigen, om het geheel nog wat meer cachet te geven. Dat ze keer op keer verstek laten gaan mag de pret niet drukken.
Een van de (eigen)aardigheden van het toernooi is dat elke deelnemer dezelfde prijs ontvangt, ongeacht de uitslag. Meestal in de vorm van een vleselijke versnapering die thuis genuttigd dient te worden. Na de prijsuitreiking gaan de schakers naar het huis van Maarten alwaar een vorstelijk, om niet te zeggen copieus diner wordt voorgeschoteld. Ook worden de dorstige kelen daarbij niet door de gastheer vergeten.
Niet overtuigd?
Kom begin juni op een zaterdagmiddag maar eens naar het pittoreske Heeg bij het terras aan het water en aanschouw met eigen ogen dit unieke Friese schaaktoernooi.
Als je:
je niet gigantisch verslaapt,
bij het ontbijt niet verslikt in een plak roggebrood,
op weg naar je werk geen malheur met je fiets krijgt,
je niet laat pletten door een baal gordijnstof,
tijdens de lunch geen rauw vlees eet,
niet ’s avonds moet overwerken,
je niet dood laat knuffelen door je vrouw,
geen overkill aan pepers door je eten doet,
niet teveel openingen doorneemt,
de lessen van Steinitz, Lasker en consorten goed inprent,
stap 7 nog eens bekijkt,
Aljechin’s onsterfelijke even naspeelt,
voor negen uur op de club komt,
niet een dag te vroeg of te laat verschijnt,
je niet vertild aan de kratten Grolsch en Palm,
je mobieltje uit zet,
geen al te wilde varianten op het bord tovert,
je eigen spel speelt,
gelooft in je eigen schaakkracht,
geen onbesuisde risico’s neemt,
niet teveel offert,
gewoon remise aanneemt of speelt,
(winnen mag ook),
niet door de vlag gaat,
word je terecht de nieuwe schaakkampioen van Sneek.
Julius

Martin Bril, columnist van de Volkskrant, is de bedenker van de term 'rokjesdag'.
Dat wil zeggen de eerste mooie voorjaarsdag wanneer opvallend veel vrouwen en meisjes een rok of jurk dragen.
Gisteravond was het bij schaakclub Sneek weer 'sandalendag'.
Het onvolprezen schoeisel met voldoende lucht - en tochtgaten voor een prettig comfort.
De schoen die je makkelijk aantrekt en even zo vlot weer uitdoet. Met of zonder sluiting, de zogenaamde instapper of echte sandaal die je met klittenband of gesp moet vastmaken.
Ook wel spottend ˜Jezusslippers" genoemd, met of zonder sokken.
Gespot bij Wytse Wiersma, Maurits Ypma, Piet Sikma. Ondergetekende was ook weer van de partij. Wellicht heb ik nog een paar over het hoofd gezien.
Piet draagt ze zelfs 's winters (misschien wel het hele jaar, ik ga er op letten) waarvoor driewerf hulde. Ook Maurits is een topper.
Als mogelijke kandidaat dragers schat ik Jan Lootsma, Douwe van der Meulen, Theun de Vries, Dirk Schild, Maarten van Steinvoorn, Marten Bergsma, Tinus Fleur en Jan Hofman hoog in. Kom op heren, maak er werk van, komend weekend met de vrouw naar de schoenwinkel.
Zoals het oud Hollands spreekwoord luidt: 'Schakers doen het met sandalen'.
De rest van de club is hopeloos verloren en weten niet wat ze missen.
Zo'n sandaal verhoogt toch duidelijk het nerdgehalte passend bij de schaker. Je imago gaat met sprongen vooruit.
Of je kleedt je shabby, bij voorkeur in slobberbroek en T-shirt of je gaat strak in het pak met bijpassend schoeisel hetgeen de Russische schakers veelal plegen te doen. Een tussenweg is eigenlijk uit den boze.
Anna Maja draagt zomers een beeldig jurkje met bijpassende sandaaltjes dat spreekt voor zich. Aanstaand kampioen Tjitze Schram verwacht ik volgend seizoen in krijtstreep.
Vanuit een zonnig Barbados wens ik eenieder een mooie, lange zomer.
Julius Bosma