Sneek deed goede zaken tegen het team van noordelijke jeugdtalenten. We hadden in het verleden geen goede resultaten tegen deze ploeg. Zowel het eerste als het tweede verloren al een keer tegen de talenten waartoe ook onze Nick Bijlsma behoort.

Deze keer mocht ik als invaller meedoen, dat was echter geen succes. Dat mocht de pret niet drukken. Mijn gedachten waren er waarschijnlijk niet voor 100% bij. Ik was de vorige dag voor de derde keer pake geworden, kennelijk heeft dat bij mij onvoldoende geïnspireerd. De overwinning was regelmatig, zonder spectaculaire partijen.

Een kort overzichtje: Johnny speelde rustig en met overzicht. Daardoor won hij relatief gemakkelijk. Zoals hij zelf zei: rustig spelen dan komen de foutjes vanzelf en dat gebeurde dan ook bij zijn tegenstander.

Tjitze trof het in eerste instantie niet. Zijn tegenstandster had zich terdege op zijn favoriete opening voorbereid maar ging toch de boot in toen het op het echte schaak aankwam. Ik was er niet bij maar hoorde dat het niet zo gemakkelijk was.

Christian won een afwisselende partij die in het begin er niet goed voor hem uitzag. Zijn tegenstander had een sterk initiatief. Zoals gewoonlijk prikkelde dat zijn strijdlust en tactisch is hij dan op zijn best. Dat leverde hem vlak voor de eerste tijdcontrole een stuk op dat hem (na nauwkeurig slotspel) de winst opleverde.

Douwe heeft de laatste tijd de gewoonte om te kiezen voor interessant of misschien creatief spel ook al is dit niet geheel verantwoord. Een pionoffer dat er wel aardig uit zag werd koel door zijn tegenstander geaccepteerd. Douwe zag op de valreep nog een verrassende combinatie die ook niet klopte en toen was het snel gebeurd. Een slechte partij dus.

Jan Lootsma zat weer in een loodzware ingewikkelde partij. Hoe het mis ging weet ik niet maar hij zelf was er niet over te spreken.

Dick Stavast speelde weer een partij uit één stuk. Niet spectaculair maar wel efficiënt. Dat is zijn stijl en dat is voor een team een belangrijke factor, meestal een punt.

Tinus Fleur heeft een speelstijl waardoor hij zijn tegenstander op het verkeerde been zet. Het oogt niet scherp en het komt soms wat passief over, maar dat is het bepaald niet. Plotseling zit je dan in een situatie waar je niet meer uitkomt. En je wordt trefzeker afgemaakt zoals in de partij hieronder te zien is.

Anne Kloosterman kwam positioneel erg goed te staan maar gaf het helemaal weg volgens eigen zeggen. Er was ergens een computer in de zaal met een Fritz-schaakprogramma die het iets anders zag, niet straal gewonnen maar een klein voordeel voor Anne maar zoals je weet heeft een schaakprogramma nog steeds geen goede kijk op positioneel spel op langere termijn. Tactisch perfect maar positioneel nog in opmars.

Nu de partij van Tinus waarin je ziet dat zijn tegenstander totaal geen vat krijgt op het ogenschijnlijk ondoorzichtige spel van Tinus: