juliuskleinIn de Volkskrant van afgelopen zaterdag stond in Ger Ligterink’s schaakrubriek een mooi stuk over een frauderend Frans schaakteam. Via sms werd aan een handlanger van het Franse team zetten doorgegeven die hij vervolgens moest doorspelen aan de desbetreffende speler. Dit alles in een vernuftige cijfercode. Niettemin zijn de heren betrapt en voor enige tijd geschorst.

 

Nu wil ik fraude (en zeker schaakfraude) niet promoten maar gezien mijn stand op de ranglijst lonkt toch de stoute gedachte. Het is de laatste weken huilen met de pet op en om nog iets van het seizoen te maken zijn alle middelen geoorloofd. Afkijken en spieken zoals vroeger op school heeft geen zin. Ik hengel nog wel eens naar mijn buurman voor een goede zet maar krijg meestal bitter weinig respons. Ook als er een al dan niet geldelijke beloning tegenover staat krijg ik nul op mijn rekest. Terugbladeren in mijn schaakbijbel helpt  ook niks omdat de stelling toch net een tikkeltje afwijkt van hetgeen op het bord staat. Tinus bellen om hulp zou kunnen maar is erg omslachtig en kost opvallend veel toiletbezoek. Bovendien zijn de wc’s nogal gehorig in het ABC zodat er gefluisterd moet worden wat weer het risico van foutieve zetten met zich mee brengt. Naar buiten helpt ook al niet want dan wordt ik onmiddellijk door de rokers betrapt. Een fax is misschien een optie maar waar laat je zo’n apparaat zonder dat het opvalt.

Dan hadden die Fransen het toch aardig voor elkaar hoewel ze uiteindelijk tegen de lamp zijn gelopen. Toch lijkt het me de moeite van het proberen waard al is het alleen maar voor de spanning.

Als u binnenkort een nieuw lid op de club ziet die wel erg vaak nodig ‘moet’ en ook nog opvallend vaak achter mijn bord gaat staan bent u gewaarschuwd. Mocht mijn stand op de ranglijst dan ook nog met sprongen omhoog gaan dan moeten er allerlei alarmbellen gaan rinkelen. Zeker na het lezen van dit stukje. Rest alleen nog het sluitende bewijs.