Vorig jaar gedegradeerd uit de 2de Klasse van de KNSB Competitie. Omdat we niet genoeg bordpunten wisten te bemachtigen in de laatste inhaalwedstrijd. Ja, dat heeft me als captain van mijn schaakteam nog een redelijke periode beziggehouden. Maar naarmate de snikhete zomer vorderde, kreeg ik ook wel steeds meer zin om met mijn versterkte team aan te tonen dat de degradatie een vergissing is geweest.

Daarnaast, door een zeker virusje en daarbij opgelegde overheidsregeltjes had ik ook regelmatig weinig spelers tot mijn beschikking. Dus moesten we vorig seizoen zelfs met 7 man afreizen, en nee, dat helpt niet echt om je te willen handhaven.

Genoeg over die ellende want er is een nieuw schaakseizoen begonnen! Nieuw seizoen vol nieuwe kansen nietwaar? Ruim van tevoren mijn spelers een mail gestuurd over de speeldatums waar en wanneer. Dus ook dat we 17 september uit tegen ASV 2 in Arnhem moeten aantreden.

Helaas voor ondergetekende moest hij direct al een vervanger regelen wegens een welverdiende vakantie van onze Johnny. Hij zal zonder twijfel, goed uitgerust, de volgende (thuis)wedstrijd de sterren van de hemel gaan spelen. Gelukkig wilde Hielke wel invallen voor Johnny, dus dat probleem van invaller was snel opgelost. Dus 1,5 week voor de 1ste ronde al mijn team klaar.

Totdat Han maandagavond 5 dagen voor de wedstrijd melde dat hij het niet zou redden wegens een congres in de Portugese hoofdstad Lissabon. De tweede vervanger vinden dus, en dat bleek niet zo eenvoudig. Echter de donderdags voor de wedstrijd, kreeg ik na eerdere afzegging van Dirk Sieds toch de app dat hij wel meekon! Gelukkig weer 8 spelers, kon ik dan eindelijk achterover in de stoel zitten?

Het is een uurtje of 9 zaterdagochtend 17 september, en waar je eigenlijk als captain, met bovenstaande in het achterhoofd, niet op zit te wachten zijn appjes (van wie dan ook)! Als de dood dat er een teamgenoot toch niet kan, dat er iets gebeurd is. Gelukkig was het een app van onze reserve Portugees Han die ons succes wenste.  Enigszins opgelucht maakte ik mijn proviand voor de dag klaarmaken en rond een uurtje of 10:45 stapte ik best goed gemutst de deur uit voor een korte wandeling naar ‘t Convenant waar ik mijn teamgenoten had gesommeerd om uiterlijk 11:10 uur te verzamelen.

Ruim op tijd waren we om 11:09 uur compleet, althans bijna, want Dirk Sieds moet nog even 11:30 uur opgepikt worden bij de Mc Donalds in Joure. Hielke en Anne waren onze chauffeurs. En na een kort overleg: “Ik rij wel achter je aan Hielke”. En zodoende reed Hielke vlak na Anne het terrein van het fastfoodrestaurant op waar Dirk Sieds plaatsnam in de bolide van Anne. Jan komt vrijwel altijd op eigen gelegenheid naar de speellocaties van uitwedstrijden omdat over Sneek rijden vanuit zijn woonplaats nogal om is.

Hielke, Selwin, en ik reden achter Anne en overige inzittenden naar Arnhem. “Hij zoekt het maar uit, met 'zijn’ het achter mij aanrijden! Waarom heeft hij trouwens met dit weer zijn achterlichten niet aan? Zijn remlichten doen het tenminste wel!”. En zo ging het gesprek in de auto van onderwerp naar onderwerp. Tot ik de opmerking maakte dat ik even zou gaan bulleten op Lichess om de tijd wat te doden. Selwin bedacht zich geen moment, en werd toeschouwer via zijn mobiel. Mijn speelniveau was (what’s new?) op zijn zachts gezegd hartverscheurend. Maar ach, de rit ging hierdoor wel in een opperbeste stemming.

We werden in Arnhem, vlak voor de afslag naar de A12, verwelkomt door een enorme stortbui en ik hoopte maar dat dit niet een voorteken zou worden voor de wedstrijd aanstaande. Rond 12:45 uur kwamen we bij de speellocatie aandrijven. Perfect op tijd!

Anne beklaagde zich echter nog over "sukkel” voorganger(s) die de autolichten niet aanhad tijdens dit donkere weer. De lezer kan een inbeelding maken hoe er gereageerd werd door diegenen die achter Anne aanreden. In de categorie, splinter en de balk?

Na een kort welkomstwoord konden de in totaal de spelers van 8 teams om 13:00 uur beginnen met hun partij. Ik zal me houden bij de partijen van de wedstrijd tussen ASV 2 en de onzen. Ik kan beginnen met bord 1 waar Selwin met wit tegen de sympathieke Tom Bus mocht aantreden. Ik had gehoopt op enig vuurwerk, maar het werd naar mijn idee een no risk partij. Volgens Selwin was een beslissend partijfragment niet te vinden. De vrede werd daarom redelijk vlot overeengekomen. Dikke prima, halfje op bord 1.

Het precieze scoreverloop heb ik niet helemaal scherp, maar links en rechts van mij werd een mooi resultaat en neergezet door onze invallers rechts Dirk Sieds en links Hielke. Voorafgaand aan de partij gebeurde het volgende, ik quote Hielke zijn appje: “Ik schreef mijn naam op het notatieformulier gaf hem een hand en verstond zijn naam niet, en toen ik het nogmaals vroeg verstond ik Wim, ik schreef dat op met mijn lekkende pen. Bij zet twee kwam ik erachter dat mijn handen zwart waren, maar die van hem ook, bij zet 2 was Wim vijf minuten weg, ik ging ook mijn handen wassen.”

Zijn tegenstander “Wim” die Vadim bleek te heten, had met zwart en zonder zwarte handen geen panklaar antwoord op het spel van Hielke. “Hij had geen kans op enig tegenspel”. En ik kan me als objectieve captain daarin vinden. Na een aantal kracht zetten had Hielke het betere van het spel.

Zie bovenstaand diagram links: Zwart speelde zojuist 12...,b5?? Na het inde partij gespeelde 13.Lxf6 (13.d5!,bxc4 14.dxc6, 0-0 15.Pxc4, Le7 16.Tc1 +-) 14.d5!,bxc4 15.Pxc4?! (15.dxc6 was sterker) nu had zwart zich nog redelijk op het droge kunnen houden met 15...,Lxh2+. In deze partij had meer gezeten dan uit uiteindelijke halfje dat aan het eind van de rit werd genoteerd.

Rechts van mij, kreeg Dirk Sieds eveneens met de witte stukken een Versnelde Draak tegen over zich, en won vlak na de opening zowaar een pion, echter de compensatie van de zwarten lag in het loperpaar dat door het open centrum steeds sterker werd. Dirk Sieds had flink wat tijd gespendeerd de eerste 25 zetten en hij mocht blij zijn dat er al sinds jaren 30 seconden increment bij komt per zet. Het zag er tot zet 23 Zie bovenstaand diagram rechts goed uit voor Dirk Sieds tot hij besloot in deze stelling het ergens logisch ogende 23.Kh1?? onze 3600 rating siliconenvriend maakte hier korte metten mee en gaf onmiddellijk beslissend voordeel voor zwart! De aangewezen zet was 23.Pe4 met gelijke stelling (0.00).  Na het niet moeilijk te vinden 23...,Tad8 24.c3,e5 25.Dg5,exd4 zoals in de partij gespeeld werd geeft de engine –6.8. Maar zwart wist vervolgens met de volgende zettenreeks het punt te laten liggen 26.Txe8+,Txe8 27.Dxg6,Dc6 28.Df7+,Kh8 29.Dh5+,Lh6 30.Pe4,Dxe4??? 30...,Txe4 was toch tikkie beter want nu 31.Dxh6+,Dh7 32,Tf8+,Txf8 33.Dxf8+ werd er eeuwig schaak toegelaten en een remise met een dikke strik erom cadeau gedaan.

Jouke ondertussen met zwart, had naar mijn idee vlak na de opening geen problemen. Maar volgens zijn woorden “Als je 2 zetten fysiek omdraait, en vervolgens 5 minuten lang starend naar het bord afvraagt waar je mee bezig bent.  Als ik de zetten gewoon had uitgevoerd zoals ik ze bedacht had, was ik op zich wel tevreden geweest”. Toen het eindspel naderde zag het inderdaad niet zo mooi uit. Meende 2 pionnen achter. Maar tijdens de analyse bleek dat er zeker nog een niet eenvoudige kans lag op minimaal een halfje! Deze kans werd echter gemist, en de nul werd gevonden.

Tjitze had na de opening niet een slechte stelling. Grappige toeval, dat de stelling na een zet of 10 nog door mij op het bord was gekomen dezelfde ochtend voor ik het appje kreeg van reserve Portugees Han. Het leek na de opening een mooi wit centrum te zijn en een gekke zwarte loper op g8. Er moet iets gebeurd zijn tijdens de tijdnood waarin Tjitze zich toch wel in bevond.

Ik had tot zeker na drie uur spelen ontzettend veel vertrouwen in de partij van Jan, complicaties in het centrum vielen naar mijn gevoel de goede kant op. Omdat ik zelf op gegeven moment ook niet heel veel tijd mee op de klok had, had ik de partij verder laten rusten. Tot ik in een ooghoek een enorm probleem op de h-lijn spotte wat uiteindelijk een pion verloor. Een pion is nog niet het einde van de wereld. Maar wat het eigenlijk nog veel erger maakte was dat de tegenstander de loper van Jan compleet vleugellam maakte en het witte paard hopte naar grazige weiden. Nee het was niet de dag van Jan helaas. Na een goede gelukte opening en begin middenspel had dit absoluut meer verdiend. Zucht met een lange u.

Anne, tja, die liet zijn tegenstander een beetje te veel komen op de damevleugel denk ik, na wat ruilen van een paar lichte stukken kwamen in no time de pionnen van wit op a4,b4,c4 en er stond er al een op d5. Plus dat het witte loperpaar er nog achter stond, beloofde het een zware middag te worden voor Anne. Echter met stug verdedigen is hij een eind gekomen. Echter niet ver genoeg om er een halfje uit te slepen. Geduldig en doelgericht wist de witspeler Anne tot capitulatie te dwingen. Dat deed hij overigens uiterst sportief met ferm compliment te geven voor het spel dat wit ten tonele had gebracht.

En dan ikzelf. Ik mocht aantreden tegen de captain van ASV 2. Altijd leuk als captains het onderling mogen uitvechten. Een vriendelijke tegenstander en leuke pot, waar ik na een zet of 27 tevreden was over mijn stelling. Ook het siliconen schaakmonster was het wel met mijn gevoel eens en gaf zwart een plusje na 27.g3 waarmee wit de zet Lg4 eruit haalt. Tf4 dekt namelijk de loper op g4 zodat wit niet kan toeslaan met Pxe5 grappen. Zie diagram hieronder: 

De engine wil graag dat ik 27...,Tg4 speel, maar ikzelf vond dat tijdens mijn partij maar wat gek staan dus had de zet al verworpen. Hoe langer ik nu naar de aangewezen zet kijk des de meer ik ook wel de voordelen zie. Maar tijdens de partij dacht ik ook aan torens verdubbelen en waarom zou ik de toren van de half open f-lijn halen? In plaats van de aangewezen zet speelde ik 27....,Tf7?? Waarmee ik wit eigenlijk in een zetel help. De engine schiet van –0,7 naar +3,0! Ik mag van geluk spreken dat mijn tegenstander nog maar 1,5 minuut op de klok had, want wellicht had ie dan 28.b4!, Pb7 29.Pde4! (dreigt met 30.Ph5 dame te winnen!),Tff8 30.Ph5,De8 31.c4 en de zwarte stellen lazert compleet ineen.  Ik zat toch ineens met een heel ander gevoel bij het Chinees Restaurant, de persoonlijke overwinningsvreugde was me toch wel wat ontnomen door die vis.

Echter de witspeler miste dit (gelukkig) en liet me in plaats daarvan een hoedje (zeg maar een flinke puntmuts!) schrikken, want ik was in de partij steeds op mijn hoede voor Pxe5 offers. Zeker als ik Lg4 zou spelen. Maar het gespeelde 28.Txe5??!! had ik (natuurlijk) nooit overwogen! Ik kwam na enkele minuten pas tot rust en besefte ineens dat hij een pion had gepakt en niet een stuk eraf had gerost. De vraagtekens zijn trouwens voor de uiteindelijke waarde van de zet, de uitroeptekens daar en tegen voor de hartverzakking die ik minutenlang ervoer. Dus ik besloot tot 28...,Txf3 29.Pxf3,dxe5 30. Pxe5,Df5 31.Dd4,Te8 32.Pd7,Pxd7 33.Txa6, Dxg5 en wit heeft 2 pionnen voor het paard. Echter 33.Pe5 was beter geweest. Ik mocht niet heel veel later het punt in de zak steken. Maar het had na de zet 27...,Tf7?? zomaar anders kunnen aflopen.

Als we de balans opmaken uit bovenstaande een redelijke nederlaag 5,5 -  2,5. Echter aan invallers aan mijn linker -en rechterzijde heeft het qua uitslag niet gelegen. Waarvoor hulde! Ik heb maar gezapig het wedstrijdformulier ondertekent en met mixed feeling het pand verlaten. 

Het geserveerde eten bij Chinees Restaurant China Town was net als vorig seizoen prima! “Doe maar extra pittig” (dat extra was er, maar het pittige niet), “Doe mij maar een tomatensoep” (extra gebonden zeker?), “Mogen we allemaal een bonnetje zodat het bij het afrekenen wat makkelijker gaat?” (dat duurde nogal even). Het uitserveren en het opnemen van bestellingen was nog steeds wat chaotisch.

En we hebben dankzij Anne geleerd dat je daar maar beter een Loempia speciaal (met satésaus en satéstokjes en nog iets) van 9,50 Euro kan bestellen dan een gewone loempia (met plakje kroepoek) met satésaus want deze loempia kost 6,50 Euro, maar het schaaltje satésaus 3,75 Euro!  Bedankt dat ik wat van je satésaus mocht Anne.

De terugreis werd zoals gewoonlijk weer gevuld met het doornemen van uitslagen van andere teams, meesterklasse, 1ste klasse, en de nodige bulletpotjes op Lichess. En, het regende weer lang en hard..... Ja, de regen op de heenreis was dan toch een voorteken, en de wolken waren nog steeds niet klaar met huilen.

Volgende keer een thuiswedstrijd en hopelijk ditmaal wel op volle sterkte 😊