Ook tegen het 2e team van Assen ging het KNSB-team zaterdag onderuit. Op papier was dat totaal niet logisch. Het elo-verschil was gemiddeld 160 punten in Sneeks voordeel en op alle acht borden was onze speler op papier de sterkste.
Hoe weinig die ratings zeggen bleek dus maar weer. Selwin en Jouke hadden aan de topborden nog het excuus dat ze een jeugdspeler troffen waarvan de elo nu eenmaal nog niet betrouwbaar is. Dat bleek ook, want ze bereikten niets ondanks de honderden elopunten meer. De jongelui speelden voorzichtig en wisten wat ze deden. Er was voor de Snekers geen voordeeltje te halen en ze berusten dan ook al vrij snel in remise.
Teamleider Christian was de enige die de favorietenrol gewoon waar maakte, hij won regelmatig in een vlotte goede partij. Daarmee bracht hij het team op voorsprong, maar het was duidelijk dat dat niet lang zou duren. Al snel volgden drie nullen op een rij.
De indruk was dat er bij enkele spelers bewust of onbewust sprake was van onderschatting. De een na de ander ging er actief en zelfs agressief in. Op 3 borden werd er een pion, bij Anne zelfs twee- in een aanval gestoken die vervolgens doodliep door goed verdedigend spel van de Assenaren. Van Donner weten we dat dan dat akelige kleine ding op a6 steeds sterker en zelfs beslissend kan worden. Bij Han kwam die niet via de a-lijn maar samen met een broertje over de g- en h-lijn, ook bij Anne was een h-pion beslissend al bespoedigde hij de nederlaag door een stuk weg te geven.
Johnny deed het iets anders. Hij kreeg net als Selwin het passieve Londen Systeem tegen, maar wist wel enig voordeel te bereiken, al was het nog niet veel. Pardoes nam hij met Tf8 het paard op f3 en vervolgens de h4-pion die dan niet meer gedekt was. Wit kon echter nog lang rocheren en zijn beide torens tegenover de – door het ruimen van de witte h-pion- vrijwel onbeschermde zwarte koning zetten. Johnny wachtte het niet af en gaf het maar op. Daar had wit wel heel weinig voor hoeven te doen.
Ook Tjitze had een pion in de aanval gestoken. Bij tegengestelde rokades leek hij daar genoeg voor te krijgen, maar wit blokkeerde alles en kwam al dreigend op met de vrije a-pion (hier wel dus op a6). Tjitze kreeg plots het idee om het over de andere boeg te gooien, opende de koningsvleugel en dreigde met zwaar materiaal binnen te dringen nu wit alles op de damevleugel had staan. Deze dacht 40 minuten na en besloot zijn koning een wandeling te laten maken naar de veilige haven. Tjitze had echter allang een fraaie grap daartegen gezien en die leverde hem inderdaad alsnog een mooi punt op. Voor het team was het echter toen al lang te laat.
Intussen speelde Jan een beetje buiten de wilde tonelen om een rustige partij waarin de stelling volkomen gelijk en zelfs gespiegeld bleef. Ook het eindspelletje van loper en paard bleef pot gelijk en remise was dus de logische uitkomst.