De FSB-competitie is de afgelopen maanden in rap tempo verder gegaan. Inmiddels zijn we, in begin januari, al ruim over de helft. De derde ronde moest ik verstek laten gaan, dus daar komt geen verslag van tenzij een van mijn teamgenoten zich twee maanden na dato zich nog geïnspireerd voelt. De uitslag, een 2,5 – 1,5 overwinning, kan ik de lezer wel bieden. De vierde en vijfde ronde kon ik gelukkig wel bij zijn, en dus wel verslag van doen.

In de vierde ronde, al in december gespeeld, mochten we op bezoek bij regerend kampioen Schaakwoude. Dit seizoen hebben ze het echter heel moeilijk en verkeren ze in de degradatiezone. Wellicht om inspiratie te krijgen was het gebouw net geverfd. De nieuwe kleur zal vast een morele boost zijn geweest, maar de bijbehorende verflucht was helaas wel vervelend.

Als eerst was ik zelf klaar aan bord 1. Hoewel ik niet helemaal fit was leek de verflucht mijn schaken niet al te veel te beïnvloeden. Ik won al vrij vroeg een pion, en hoewel zwart nog behoorlijk tegenspel wist te creëren lukte het me uiteindelijk om afwikkeling naar een gewonnen eindspel te forceren, waar ik al vrij snel nog meer materiaal won.

Erwin was op bord 4 als tweede klaar. De partij ging heel lang gelijk op, al leek zijn tegenstander met wit wel een heel klein beetje druk te hebben. Hoe het precies ging weet ik niet, maar deze druk escaleerde met een afwikkeling naar een toreneindspel dat mij in het beste geval heel moeilijk te verdedigen leek voor zwart. In de partij kwam Erwin dan ook verloren te staan, tot het moment dat wit ineens een pionvork op koning en toren toeliet. Een mazzeltje, maar wel 2-0 voor ons.

Een halfje zou genoeg zijn voor de winst, en lange tijd leek het erop dat Tjitze dat in ieder geval zou kunnen scoren. Hij kwam met zwart niet minder uit de opening, en leek aardig goed spel te hebben. Via een tactische truc won hij een kwaliteit, al had wit veel compensatie en een sterke vrijpion. Deze vrijpion bleek uiteindelijk beslissend te zijn, want Tjitze moest afwikkelen naar een verloren dameindspel.

Han speelde de langste partij aan bord 3. Het was helaas geen partij waar hij tevreden op terug zal kijken. In het vroege middenspel maakte hij een paar onhandige beslissingen, en even later moest hij zelfs een pion geven. Lang leek het nog alsof hij genoeg compensatie had voor remise, maar hier bleek dat helaas niet het geval. Het eindresultaat was dan ook een licht teleurstellende 2-2, met wel het besef dat we goed weg zijn gekomen.

Dinsdag 10 januari was het alweer tijd voor de vijfde ronde, thuis tegen DTK. In de strijd om plek twee hadden zij enkele dagen eerder Philidor met 4-0 klop gegeven, een uitzonderlijke uitslag in de Hoofdklasse. Zeker geen makkelijke tegenstander dus, maar wel een waar scoren belangrijk zou zijn voor ons in de strijd om de tweede plek.

De eerste partij was een heel korte. Aan bord 2 bereikte Tjitze met wit heel weinig uit de opening, en zijn vroege remiseaanbod werd dan ook aangenomen. Vervolgens was het lang wachten tot de volgende partij klaar was.

Pas rond half twaalf was namelijk de tweede partij afgelopen. Erwin leek in een ontzettend scherpe stelling voordeel te hebben, maar dit bleek vooral een verkeerde inschatting van mijn kant. Zwart had meer dan voldoende compensatie voor de geofferde twee pionnen. Erwin verdedigde sterk, en geholpen door de tijdnood van zijn tegenstander leek hij nog winstkansen te hebben ook. Uiteindelijk leek het pionneneindspel wel remise te zijn, wat ook de uitslag was na een lange strijd.

‘’Hoe is dat geëindigd?’’ hoorde ik vervolgens van bord 3 komen, waar Anne speelde. ‘’Remise’’ was het antwoord. ‘’Nou, dan geef ik op’’. Anne had een behoorlijk beroerde opening achter de rug, en eerlijk gezegd was ik nog een beetje verrast hoe goed hij de stelling wist te keepen. Helaas betekende dit keepen een eindspel met een pion minder, wat door zijn tegenstander heel vakkundig werd uitgespeeld.

De 2-1 achterstand betekende natuurlijk een hoop druk voor mij, ware het niet dat, aan bord 1, ik op het moment van Anne’s opgave mijn laatste zet al had gespeeld. In een rustige opening vergat mijn tegenstander de goede afruil te spelen, waardoor ik een klein initiatief overhield. Helaas koos ik niet voor de beste voortzetting, waardoor ik van redelijk groot voordeel naar een licht gunstig eindspel afwikkelde waar wit een aardige vesting leek te hebben. Mijn reddende engel was een fout van wit waardoor hij een centrumpion weggaf. In de tijdnoodfase wist ik met een fraaie slotzet een tweede pion te winnen, wat genoeg was voor opgave en opnieuw een 2-2 eindstand.

Dit resultaat betekent dat Sneek na twee gelijke spelen op rij nog altijd in de race is om de tweede plaats. Lasker zal normaal gesproken kampioen worden, maar met twee overwinningen en genoeg bordpunten kunnen we in ieder geval bovenin mee blijven draaien. Twee gelijke spelen zou ook een mooie prestatie zijn, aangezien we dan voor het tweede seizoen op rij meer dan de helft van de wedstrijden gelijk zouden spelen.

Het volgende verslag komt overigens alweer vrij snel, hoop ik. 24 januari is alweer de volgende wedstrijd, een thuiswedstrijd tegen Bakkeveen, de week erna is de uitwedstrijd tegen Philidor cruciaal in de strijd om plek 2.