Met 5 ½  - 2 ½   heeft het tweede team zaterdag in de 6e  KNSB-ronde verloren van Max Euwe 2.

De degradatiezorgen blijven hiermee intact.

Het was een mooie dag om te schaken . Prachtig weer, alleen die dag deze maand, en lekker lang in de auto, op weg naar het immer  boeiende  Enschede.  Zoals bekend zie ik altijd uit naar deze krenten in de pap van de KNSB-competitie. Ik bof dit voorjaar ,want van de resterende 3 ronden zijn er 2 in Doetichem en Apeldoorn.

De wedstrijd vond plaats in een vorig jaar gerealiseerd gebouw ,een soort Schaakwinkel, met schaakschilderijen,schaakpoefs en schaaktafels met ingelegd bord. We hadden  ook prima materiaal  tot onze beschikking, de modernste DGT’s  en fraaie borden en stukken. Minpuntje: Men rekende  niet op bezoek van rolstoelers.

De wedstrijd had  geen spectaculair verloop.

Hoogtepunt was de remise van invaller Wietze Zee , (8), die zonder blikken of blozen een halfje accepteerde na enkele uren spelen. Hij had het hem weer geflikt. De tegenstander is niet op de hoogte van rating en reputatie  en ziet allerlei apen en beren in zijn geschuif , met “nieuwtjes” op de 3e of 4e zet in overbekende openingen. Klasse Zee !

Jouke  (7) trof helaas een hem bekende jeugdspeler. En als zo vaak gaat de jeugd dan aan de haal met de snelheid, hetgeen ten koste gaat van concentratie en nauwkeurigheid. Jouke was snel, maar na een rits pionnen achterstand  viel er niet veel meer te redden .

Tjeerd (6) hield met Zwart de openingsproblemen goed onder controle maar in het middenspel koos hij voor de verkeerde afwikkeling en zag remisekansen in rook opgaan.

Dat betekende een 2 ½ -½  achterstand, vrij vroeg in de  middag. Bij de tijdcontrole kwam de volgende nul. Wim(3) ging in een verder nog onduidelijke stelling na de 39e zet door de vlag.

Geen wedstrijdleider te bekennen die de zetten had bijgehouden, maar Wim geloofde het na reconstructie wel, en zag af van protest.

Han(2) speelde gedegen  en wist in een ongebruikelijke Caro-Kann het initiatief te grijpen. Zijn tegenstander overschatte vervolgens zijn kansen in een remiseachtig toreneindspel en kreeg als boemerang een verloren pionneneindspel  aangeboden, wat hij zich niet meer liet bewijzen.

Stef (5) stond na de opening een onbelangrijke pion voor. Er zat positioneel zo weinig muziek in de stelling, dat remise een logische uitslag was.

Dat betekende dat  tegen zessen Joe(4) en Tinus(1) alleen nog maar hoefden te winnen om er nog een gelijkspel uit te slepen.

Joe kwam in een Aljechinverdediging met het gebruikelijke ruimtegebrek niet los en moest in een stelling  vol pionnen en torens lijdzaam toezien hoe Wit zijn voordeeltje verzilverde.

Daarmee was verlies een feit. Ik had  winstkansen, en bleef nog even doorspelen. (Als je toch in Enschede moet schaken , kan het niet laat genoeg worden)

Na een mooie kans gemist te hebben werd tegen zevenen remise overeengekomen.

Het scenario was weer gehaald. Als laatste klaar , geen tijd meer voor een biertje,analyse en diepere kennismaking met de inlandse bevolking.

In een rush naar de Chinees in Meppel , 11 uur thuis en slapen.

tf