(update: Tinus´partij)

Optimistisch gestemd ontmoetten we Spassky´s in het Denksportcentrum van Groningen.

Meestal is dat een drukte van belang, maar zaterdag speelden alleen wij en Sissa – Purmerend (2a, 1-7) en konden we mooi in een zaaltje onder spelen.

Wim had in een Franse afruilvariant al snel door dat zijn tegenstander weinig fouten ging maken en koos ervoor de zaak nog verder te vervlakken zonder dat m´n naamgenoot (die naar eigen zeggen remises haat!) er veel aan kon doen. Eigenlijk hetzelfde verhaal dus, andere partij.

Voor ons werd het een lange zit, en na wat geanalyseer en gevlugger konden we de eerste tijdnoodfase bekijken. Jouke had iets eerder al een uur meer op de klok, maar stond wel een pion achter, even dacht hij het resterende pionneneindspel nog te kunnen houden, maar dat bleek dit keer niet te kloppen. 2-1.

Stef verliet al snel de gebaande wegen en kwam in een dameloos middenspel, dat zijn tegenstander subtiel behandelde en uiteindelijk een niet te stoppen vrijpion creëerde, 3-1.

Maar ondertussen gebeurden er bemoedigende dingen op de andere borden.

Han mistte ergens een directe winst, maar stond nog steeds overwegend, zo overspeelde Tjeerd zijn tegenstander en stond omstreeks de 35e zet drie pionnen voor en had Joe in het gevlugger ergens in verloren stand een stuk bemazzeld! Tinus stond een pion achter, maar had redelijke remisekansen.

Het kleine drama vertrok zich toen bij Tjeerd, die zich verkeek op een van de ouderwetse klokken waar ze bij Spassky´s gebruik van maken en ging rustig zijn zetten uitvoerend tot zijn verbazing op de 40e zet door de vlag, reconstructie mocht niet meer baten, 4-1. Joe bleef daarna rustig en won snel, 4-2.

Han en Tinus moesten dus nog winnen. Dat was vrijwel onmogelijk voor Tinus en bij Han leek het voordeel langzaam te verwateren.

Han speelde de partij van de dag. Hij stond zoals gezegd al snel op winst en wat er toen gebeurde kan men hier naspelen. Een fascinerend schouwspel:

Zoals we Han kennen was hij na afloop uiteraard vol zelfbeklag. Voor het eindresultaat maakte het weinig uit, want het was van Tinus al een knappe prestatie dat hij er tegen de sterke Van Putten nog remise uit sleepte.

5-3 helaas, maar Joe was niet ontevreden over het spel van het team. Spassky´s staat hierdoor aan de leiding, en Sneek 2 kan zeggen dat het gedeeld 2e staat! Met zijn achten, dat dan weer wel.

Het eerste redde het zoals gevreesd werd niet tegen het zwaar versterkte En Passant, en verloor met 6-2, daarover later meer.

Het door menigeen bij voorbaat als kansloos geachte Sneek 2 was na een jaartje landelijke afwezigheid gelijk zeer succesvol door WSG uit Winterswijk  met 5-3 aan de kant te zetten. 

 (kijk hier voor hun visie)

De schrijver van dit stukje, Tom was als eerste klaar, en wist meteen dat hij het verslag diende te schrijven, na een volgens mij weinig boeiende partij meenden beiden dat om nadeel te voorkomen de zetten herhaald dienden te worden, ½-½.

Van diverse kanten werd me achteraf toegebeten dat het tijd wordt dat ik weer een fatsoenlijke opening ga spelen.

Ik wilde deze partij eigenlijk niet tonen, maar das eigenlijk niet fair als ook bv. Tinus zijn jammerlijk weggeven partij (nou ja, tot remise) zonder aarzelen in de openbaarheid brengt.

Sneek heeft voor het tweede twee sterke enthousiaste spelers uit de provincie bereid kunnen vinden om voor zich uit te komen, een mooi gegeven, en het moet gezegd worden dat ze speelden alsof hun leven ervan af hing.

Zo speelde Stef van Kesteren een modelpartij. Een lange theoretische variant, een tegenstander die het daarna niet meer zo goed wist en Stef ging er vervolgens hard doorheen, 1½-½, een prachtig debuut.

Een mooie opsteker was vervolgens de winst van onze junior Jouke Bakker, het leek altijd remise te gaan worden, totdat zijn tegenstander nog iets moois dacht te zien, maar daar al snel spijt van moet hebben gekregen:

2½-½. Toen verloor Tjeerd in een fase dat ik de partijen even niet volgde, naar eigen zeggen was het wel een terechte nederlaag, Tinus had zich met zwart onterecht geposteerd in een ongelijke lopers- eindspel met pluspion, dat was te weinig om te winnen, maar weer een belangrijk halfje, 3-2.

Ondertussen was Han al een tijdje bezig met zijn favoriete bezigheid, een goede stelling zonder haast naar een goede afloop brengen, pionnetjes winnen, op tijd deze weer teruggeven en heel subtiel afmaken a la Capablanca, 4-2.

(ineens herinner ik me weer dat hij me er gisteren bij het overhandigen van het blaadje op wees dat zijn zet 17...Dc7! de belangrijkste van de partij was, immers: 18.Lxh2 Txh2 19.Kxh2 Dxe5+ met een fraaie pionwinst, in feite had hij deze combinatie al moeten zien na 13...Pxh2)

Wim was gezien het verloop van de wedstrijd uiteraard tevreden met een halfje, zijn tegenstander deed wat hij kon om te winnen, maar ging net te ver en Wim aarzelde niet te profiteren en liet een vrijpion doorlopen dmv het fraaie Ld4! 5-2!!.

Onze andere nieuweling, Ronald van der Veen, zat aan het 2^e bord. Hij speelde tegen het Winterswijkse equivalent van Han. Ronald moest voortdurend de boel bijeen zien te houden in het eindspel. Dat deed hij wel op een dermate stugge wijze, dat met name Wim´s tegenstander zijn winstpogingen maar niet kon staken. Net voor half acht capituleerde hij dan toch, in een toreneindspel liep een pionnetje door, 5-3.

Een mooie opsteker en een sterke collectieve prestatie, zo aan het begin van het seizoen.

(Wytze en Eeltsje ontspannen na hun arbeid, en de wm erachter?!)

 

(Sneek en Schaakwoude na ongeveer een half uurtje spelen)

 

Gisteravond trad het tweede aan tegen Heerenveen. Het was de merkwaardigste schaakwedstrijd die ik ooit gespeeld heb in teamverband. Heerenveen speelde vroeger altijd onder water. De ruimte onder een zwembad vond ik altijd al een rare locatie. Maar nu is dat anders. Net als in Sneek is het moeilijk een geschikte schaakruimte te vinden. Uit nood zijn ze nu verhuisd naar Haskerdijken, een dorpke 10 km van Heerenveen. En dat kan eigenlijk niet vinden ze zelf ook.

Het dorpshuis van Haskerdijken is net als elk dorpshuis erg gezellig. En om geen last te hebben van hangjongeren aan de bar en biljarters  spelen de Heerenveners in een bovenzaaltje. Met een smal trapje naar boven. Ja, jullie begrijpen het al, onbereikbaar voor een rolstoeler.

Dat betekende dus beneden spelen. In een goed verlicht hoekje werd een tafel neergezet, midden op de gooibaan van de plaatselijke dartclub. Aan de gaten tot 2 meter vanaf het dartbord bleek dat Van Barneveld nog geen concurrentie uit Haskerdijken hoeft te vrezen. Gelukkig was de clubavond van de pijlenwerpers niet maandag.

Terwijl wij onder het dartbord speelden zat de rest boven. Ik had niet het gevoel dat ik een teamwedstrijd zat te spelen. Na 6 zetten bood ik maar remise aan om van deze buitenaardse situatie af te zijn. Maar mijn tegenstander dacht daar anders over. Hij besloot het aangenomen Morragambietje met een rare betonvariant te spelen.

Het werd steeds drukker aan de bar, en op een gegeven moment went het lawaai. Totdat er weer iemand siste ‘sttt, ze zijn aan het schaken’. Het werd dan even stil, waardoor onze concentratie uiteraard verstoord werd. Nou ja, ik kan wel tegen lawaai en de situatie is voor beide spelers even raar.

Wat er boven gebeurde wist ik niet. Af en toe kwam er wel iemand kijken en melden hoe het er voor stond, maar je wilt dat eigenlijk zelf zien. Zelf bleef ik een pion achter en toen ik dacht hem weer terug te winnen, zag ik stukverlies over het hoofd en verloor weer eens.

Na mijn treurige zelfbeklag uit het inleidende stukje van dit Tuunhek is het dus nog erger geworden. Zaterdag verloor ik voor het eerste ook al gemakkelijk. De overwinningen die ik dit seizoen behaald heb zijn op de vingers van een oude houthakker te tellen.

Maar de zegen kwam gelukkig van boven. Ger had remise gespeeld en Joe en Sybrand wonnen. Nick had naar wat ik hoorde een wilde partij die alle kanten op kon vallen. Wytse stond verloren en de rest was onduidelijk. Maar Foeke won! 3½ dus. Uiteindelijk won Nick ook erg fraai en was de buit binnen. Wytse verloor, maar dat was niet meer erg. Als ik nu tel, heeft Tom remise gespeeld.

A.s. vrijdag moet concurrent Schaakwoude tegen Philidor 4 spelen. Als Schaakwoude daar een puntje laat liggen, is Sneek kampioen. Winnen ze, dan wordt het een spannende laatste ronde met Sneek tegen Schaakwoude.

Soms met kunst en vliegwerk, hebben we alle wedstrijden gewonnen. De pijlers van het team, Ger en Sybrand hebben prachtige hoge scores. Alleen ik en Wytse vallen wat uit de toon, maar dat kan het team hebben! Volgend jaar weer KNSB? Ik hoop het, al hebben we dan wel wat versterking nodig.