Tinus

Stand

Uitslagen/programma

Sneek 2 wint met 6-2 in Amersfoort

Een vreemd verslag

(In het nuvolgende verslag dient u van alle niet vetgedrukte woorden het tegenovergestelde te nemen!)

De laatste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Vorig jaar promoveerde Sneek 2 net niet, en ook dit jaar zal he week gemakkelijk worden. Er zijn veel wijzigingen  in het team, eigenlijk is alles veranderd, alleen de super gemotiveerde Tom kwam in de plaats van Han.

Zoals altijd vertrokken we ruim op tijd  uit Sneek,  uiteraard was Joe weer een kwartier te vroeg. In een rustig tempo  reden we naar Amersfoort. Joe Speedboot voorop, dus via allerlei binnenweggetjes en weg omleidingen naar Ame(r)sfoort.

Daar aangekomen  in de slechte lokatie was Amersfoort zo vriendelijk geweest om de klokken aan te zetten, ook al waren we een kwartier te vroeg. In alle rust werd mijn tafel met bierviltjes omlaag gezet, zodat ik boven de tafel kon.

Amersfoort is op papier de vrreweg de zwakste in klasse 3a, dus hadden we alle hoop op  een  goed resultaat.

Ikzelf speelde aan bord 2 met wit. Ik rokeerde terwijl alle stukken van de tegenstander klaar stonden voor de verdediging. Ook nog een open h-lijn en ik was snel en kansloos opgerold. Moet wel beter volgende keer. Enig excuus dat ik kan aanvoeren is de Joelag (equivalent van Jetlag) waar ik nog last van had.

Douwe was de tweede die een punt pakte. Had ook niet gehoeven geloof ik. 2-0 achter in korte tijd. Maar een snelle blik langs de borden gaf nog wel hoop. Maarten bijvoorbeeld speelde een zeer zwakke partij. Hij offerde een stuk, maar zette alle stukken van de tegenstander vast. Die verbruikte zo weinig tijd, dat hij uiteindelijk door zijn vlag ging. 2-1.

Ons oudste teamlid,  Nick, moest  met 2 paarden tegen 2 lopers opboksen. En zoals meestal wonnen de lopers.

Maar geen nood, Wytse Wiersma stond ook heel slecht.  Maar dat zegt bij Wytse niet zoveel. Helaas  ging het deze keer uitstekend. Wytse haalde efficiënt het punt binnen. Mooi speult en 3-2.

Zat er nog meer in ’t vat? Joe stond slecht, maar de ander 3 zouden nog wel kunnen stunten. Bij Tinus aan bord 1 stond het bord nog vol, en ook Tom stond slechter.  Met een beetje geluk zouden we 4-4 kunnen halen!

Maar het mocht niet zo zijn. Joe won inderdaad, maar Tom ging in de fout en kon net niet op tijd winnen. Tinus bood toen maar remise aan en besloot na aanname plotseling te blunderen.

Voordeel hiervan was dat wel om half zes weer richting de Chinees in Sneek konden gaan. Dit tot genoegen van Tom, die daardoor nog lekker uitgebreid kon analiseren.

Zes-Twee winst dus voor Sneek. Geheel logisch volgens rating, maar toch te gemakkelijk weggegeven.  Toch denk ik dat we het wel weer redden dit seizoen. Met “minimaal goed voor een halfje” Maarten en het sterke zonnestraaltje Tom in de gelederen gaan we punten pakken, let maar op.

Wim Ykepa.

Indeling

Uitslagen/programma

Sneek 2 verliest 1e wedstrijd

(hier staat de partij van Wytse)

Het was zaterdag een heerlijke dag om buiten iets te doen. Dat valt mij eigenlijk alleen op als ik weer eens voor een uitwedstrijd in de KNSB-competitie moet opdraven. Dat draven is dan naar het NS-Station, het afspreekpunt, en de rest van de dag zit je binnen. Auto,speelzaaltje,auto,chinees,auto, thuis.

Dit keer ging de reis naar Spakenburg, ook niet naast de deur. Tot mijn schrik zag ik op het plattegrondje dat er na Almere (voor mij al veel te ver weg om in een dag te doen) nog een hele lange dikke streep naar de eindbestemming getrokken was. Depressief nam ik plaats in de auto van Tjeerd, samen met de altijd montere Wytse W.

Joe reed in het VW-busje, maximumsnelheid 140 km p/u, voorop om "het tempo te bepalen". Een uur en een kwartier later zaten we aan de de koffie in Spakenburg, "Zijn jullie laagvliegend gekomen" vroeg de verbaasde Spakenburger achter de bar , die de reistijd niet vertrouwde. "Sneek ligt in het zuiden van Friesland" was daarop Joe's repliek.

Nu we zelf zo hard op zoek zijn naar een betere lokatie, was het niet aardig van onze tegenstanders om ons te ontvangen in een gebouw waar wij alleen maar van kunnen dromen. Een schaaktoren ! Van verre herkenbaar.

"En Passant" , de clubnaam , op de gevel . Binnen 2 zaaltjes om te schaken en een ruime "rokerige" bar.

"Staat het het bier hier wel goed koud" probeerde ik nog. Maar een fijne glimlach werd mijn deel, inclusief uitvoerige inzage in de gekoelde voorraden." En als dat op is hebben we achter nog......". "Ja dat zal niet helemaal lukken" gaf ik verslagen, maar ook tevreden toe.

De wedstrijd dan maar.

Wytse W, (2) kreeg al vroeg een paardoffer op f7 te verwerken, niet zijn geliefde strategie. Om het team niet te demoraliseren,voorzover dat al niet gebeurd was, bleef hij nog doorspelen, maar het werd er niet beter op. Een nul. Wietse Zee (8)was weer eens opgetrommeld om een lege plek op te vullen ( Han en Wim konden op het laatste moment niet), en deed dit met verve. Remise. "Hij had wel 6 keer kunnen winnen" was Wietse's korte nabeschouwing. Varianten zijn dan nutteloos.

Douwe (3) leek de partij met subtiele positionele middelen naar zijn hand te zetten. Een doorbraak op de damevleugel bleek echter niet genoeg kracht te hebben om de counter van zijn tegenstander in het centrum te compenseren. Verlies dus. Joe((5) keek al snel tegen een stelling aan waar niet veel muziek in zat. Remise was dan ook geen onverwacht resultaat.

Julius (7) is uit vorm, hij offert te laat. En dan wordt het droogjes ruil, ruil, c-lijn en een nul.

Aan het eerste bord wist ik lang een dynamisch evenwicht te handhaven na in de opening onbedoeld een pion te hebben moeten prijsgeven. Door creatief spel wist ik een pion terug te winnen met licht voordeel. Dit vreet tijd. Na een nogal oppervlakkige (tijdnood)zet, ging alsnog de stategisch belangrijke vrijpion verloren, de crux van de hele partij. Waarna ik een "gezonde" pion achterstond. Dit kon ik niet meer repareren. Ik haalde nog wel de 40 zetten, maar kon ook meteen opgeven. Is er nog iets te vieren ? Jawel, de overwinning van Maarten (4). Tot zijn eigen verbazing kwam hij telkens beter te staan. Halverwege de terugreis drong het tot hem door dat hij de partij gewonnen had. Verder de remise van Tjeerd(6) die in een gesloten Siciliaan de partij met zwart knap in evenwicht hield. Het werd dus 5½-2½. Half zes klaar.

Geen tiid om de Spakenburgse normen en waarden te leren kennen én te toetsen . Kwart voor zeven sta je weer in Sneek. De dagen vliegen voorbij.

Tinus (24 sep 05)

Over Spakenburgse moskeen, truckers, schaakbijbels en meer van dat schoons

Joe aan de lijn. Meedoen met het tweede? Eh jawel, waar heen? Spakenburg!

‘t mat net raarder wurde. Als rechtgeaarde katholiek op zaterdag schaken in een wel heel erg fijn bolwerk. Maar goed dat mijn schaakboek op een bijbel lijkt.

De reis in Joe’s busje verliep voorspoedig om niet te zeggen gezwind. In no time arriveerden we bij de gastheren. Dat Joe rechercheur is i.p.v. coureur verbaast me nog altijd. Ik bedoel in de Formule 1 valt toch meer te verdienen dan als speurder naar milieu-stouterikken. Hadden we nu wel lekker een dikke sponsor voor ons nieuwe clubgebouw gehad.

Binnenrijdend in het propere Spakenburg ontwaarde onze wakkere Maarten K. een soort van toren met luidspreker. Een moskee in Spakenburg? Never, nooit niet. Maar wat schetste onze verbazing? Naast het juweeltje van een clubgebouw stond ie te pronken, weliswaar een zouteloos compromis zonder minaretten, maar toch.

Enfin, men beschikt daar over een heuse schaaktempel in de vorm van een schaaktoren compleet met kantelen, metselwerk in de vorm van een schaakbord en een lift voor de verdieping! Kan onze club nog een puntje aan zuigen. Ach, nog even doorsparen….

Schaken kunnen ze die Spakenburgers. Alleen Maarten wist te winnen. Verder knappe remises van Joe, Tjeerd en Wietze van der. De rest streed voor wat hij waard was, helaas zonder resultaat. Kwam vast door die toeterende colonne truckers die onze concentratie ruim een kwartier op de proef stelde. Derhalve een 5½-2½ nederlaag tegen een pas gepromoveerd team in de derde klas K.N.S.B.

Besloten werd thuis in Sneek te chinezen, alwaar Douwe op Einstein-achtige wijze de inhoud van een wel heel groot bierglas uitrekende. Dat hij er een factor 3 naast zat zullen we hem niet euvel duiden na zo’n vermoeiende dag. Het eten smaakte poerbest, zodat we moe maar voldaan huiswaarts keerden in de volle overtuiging dat Sneek II op volle oorlogssterkte met eigen selectie makkelijk in deze klasse te handhaven moet zijn. Dit stukje op de dag des heren geschreven hebbende groet ik u.

Amen

Julius Bosma (25 sep 05)