Dinsdag 3 maart de vierde wedstrijd van het derde. Dit keer was Bakkeveen de tegenstander, op papier een tegenstander die te kloppen zou moeten zijn.

Na twee uur spelen zag het er inderdaad goed uit: meer plussen dan minnen. Hoe anders zou het lopen (en toch ook weer niet).

Als eerste waren de gebroeders Algra klaar. Abe plofte zijn lichte stukken pal voor de neus van de zwarte vorst en vorstin, die daardoor aardig in het nauw leken te komen. Blijkbaar is er ergens in het vele rekenwerk een foutje geslopen, want opeens stond Abe een pion achter. Gelukkig had hij voldoende compensatie, zodat uiteindelijk de vrede werd getekend.

Sake moest eerst op de koningsvleugel wat kleine dreigingen pareren, waarna zijn pionnen op de damevleugel onweerstaanbaar naar de achtste rij oprukten. Slechts met veel stukverlies was de promotie te voorkomen, zodat Sake heel tevreden een vol punt bij kon schrijven.

Alec trof het wat minder. Hij kwam niet lekker uit de opening en kreeg van zijn tegenstander geen enkele kans om zijn ontwikkeling te voltooien. Toen er gedwongen groot materiaal gegeven moest worden zag Alec het zinloze van verder spelen in.

De tussenstand was dus 1,5-1,5, maar zoals al eerder vermeld zag het er niet slecht uit.

Frits speelde een wat vreemde partij waarin hij een pion achter kwam. Gelukkig kon hij deze pion op ieder gewenst weer terugwinnen en bloedde de stelling dood. Het remise-aanbod nam Frits dan ook aan, ook al omdat de andere partijen er goed voor stonden.

Aan mijn bord was dat ook zo: mijn tegenstander aarzelde om de aanval door te zetten en dat is precies wat je niet moet doen als er tegengesteld is gerokeerd. Hij voelde zich gedwongen een kwaliteit te offeren, maar wist daarmee het tij niet te keren. Hoewel het nog even duurde had ik de vis uiteindelijk op het droge.

Het is 3-2 en de overige drie partijen staan er goed voor.

Joe had al snel een gezonde pion gewonnen en ook de stelling was in zijn voordeel.

Arnaud kreeg een koningsaanval over zich heen. Hij snoepte een pionnetje en wist alle dreigingen te pareren. Tijd dus om de partij naar zich toe te trekken.

Sylvia had een prima stelling en er leek geen vuiltje aan de lucht. Winst was waarschijnlijker dan verlies.

Tja.

Joe sukkelde in slaap en gaf een stuk weg. Uiteindelijk wist hij met veel kunst- en vliegwerk remise te houden.

Arnaud kwam in tijdnood en deed wat onnauwkeurige zetten. Gelukkig zag zijn tegenstander het ook niet zo scherp meer anders had die het ondekbare mat in twee wel gezien! Uiteindelijk werd ook dit remise.

En Sylvia gaf hier en daar wat materiaal weg. Bovendien kwam haar koning onplezierig kaal te staan.

Gelukkig kon zij nog net wat tegendreigingen inbouwen en bij wederzijdse tijdnood werd ook hier tot remise besloten.

Gewonnen dus en omdat ook WES had gewonnen zal de laatste wedstrijd de kampioen aan moeten wijzen!

De stand: