De Burght II – Sneek IV

Halverwege mijn retraite moest ik er toch aan geloven: schaken. Maar met het vierde is dit geen verplicht nummer, wat zeg ik, over mijn lijk om dit roemrucht achttal in de steek te laten. Dat is zoiets als een kapitein die zijn zinkend schip verlaat.

Dizzy van het draaien rond de vele rotondes die Leeuwarden arm is passeerden we het Cambuurstadion waar het licht nog brandde! Men ziet daar blijkbaar nog een lichtpuntje.

Wie doet het licht daar als laatste uit?

Enfin, de collega’s van de Burght stonden ons reeds met seizen en ploertendoders op te wachtten zodat de stemming er gelijk goed in zat. Jan Hans en Albert hadden een opstelling bedacht die in tactisch opzicht de kroon steekt naar Cruijf’s onnavolgbare opstellingen. De onderste vier plekken als basis voor een zeker aantal punten, Maurits in de spits met een rating van 1800 die menig tegenstander al bij voorbaat om z’n moeder doet gillen.

Kortom we gingen er eens goed voor zitten. Albert op 7 had volgens eigen zeggen z’n tegenstander de gehele partij in een wurggreep resulterend in een prachtige ippon. Waarna Wietse op 6 de stand gelijk trok door met razendsnel spel te blunderen. Misschien werd hij afgeleid door het volgende incident. Van Maarten kreeg ik een standje door zomaar een pilsje bij m’n tegenstander te bestellen. Na enig ruggespraak met teamcaptain Wietse, tenslotte een autoriteit als het om bier gaat, mocht het bestelde toch genuttigd worden. Rijd je een keer niet, mag je weer niet drinken.

Hoog tijd voor een VIERDE NORMEN EN WAARDEN REGLEMENT !

Jan Hans op ausputzerpositie speelde een typische Jan-Hans-remise, d.w.z. niet over de middellijn tenzij het echt niet anders kan. Ondergetekende speelde op 5 tegen een ouwe bekende van het bootschaak eindelijk weer eens redelijke partij. M’n bootvriend vergaloppeerde zich al op de tiende zet waarna mijn knol een niet te versmaden brokje op a8 wel wist te waarderen.

Met twee en een half (hoe tik je een half?) uit de onderste 4 was een aardige fundering gestort.

Bij de top 4 zag het er goed uit: Dirk op 2 stond een stuk en zeeen van tijd voor, Siebe als rechterspits had een mooie aanvalsstelling, Maurits stond gelijk hetgeen ook van libero Maarten op 4 gezegd kon worden. Jammer dat Dirk zich pardoes midden op het bord mat liet zetten en Siebe z’n stelling niet in winst kon omzetten maar met een halfje tevreden moest zijn. Ook bij hekkensluiter Maarten werd de vrede getekend in een gelijke stand zodat we uiteindelijk met een gelijkspel huiswaarts keerden.

Bij Cambuur had iemand het licht al uitgedaan.

Julius Bosma (di 8 nov 05)

Goede Overwinning

Al surfend aangekomen bij de site van Sneek werd ik bij Sneek 3 geconfronteerd met een triest kijkende smiley. De hint was duidelijk. Bij deze alsnog een verslag van de met 6,5-1,5 gewonnen wedstrijd tegen Heerenveen 2. Zoals al door Erwin geschreven was het weer zo’n typische wedstrijd van het derde team waarbij het lang gelijk opging maar op het laatst de ene na de andere overwinning werd binnengehaald.

Hassan, onze nieuwe aanwinst voor dit seizoen liet zich gelijk gelden en won in no time. Hij veroverde eerst één pion, daarna nog één, wikkelde snel af naar het eindspel en kon het eerste punt voor Sneek bijschrijven. Vervolgens consolideerden we die ene punt voorsprong door remises van Erwin, Tjeerd en Frits, niet geheel toevallig de borden 3, 4 en 5.

Sible stond lang gelijk maar kreeg langzaamaan toch overwicht. Hij veroverde steeds meer materiaal en won de partij toch nog vrij gemakkelijk.

Foeke, die we straks helaas een aantal wedstrijden moeten missen omdat hij vrijwilligerswerk gaat doen in Afrika, bewaarde zoals gewoonlijk zijn geduld om vervolgens genadeloos toe te slaan, waarbij aan mat niet meer was te ontkomen. Jan wilde in een vroeg stadium remise overeenkomen maar “moest” doorspelen, kon zelf niet zoveel verkeerd doen, terwijl zijn tegenstander steeds maar één goede zet had. Dit liep voor hem dan ook fout af, dus ook voor Jan een heel punt. Joe kwam een half uur later, bereikte echter met slechts 3 minuten bedenktijd een superieure stelling waarin misschien wel direct mat of veel materiaalwinst in had gezeten. Het werd toch nog een lange zit waarbij Joe als witspeler met een pion op e6 wel aan het langste eind moest trekken en zo geschiedde. Een zeer goede overwinning dus, over 3 weken wacht Westergoo.

(Frits ma 10 oktober 2005)

Thriller eindigt in een overwinning voor Sneek 3 tegen Westergoo

In het altijd gezellige en sfeerrijke Arbeidscentrum moest Sneek 3 aantreden tegen de mannen van Westergoo.

Had Hassan tegen Heerenveen nog bijna een uur nodig, dit keer was het na 20 minuten al gebeurd, hij veroverde de dame en Josef Dölle kon gelijk opgeven.

Joe was ook weer lekker bezig, kreeg met wit weer een pion op e6, en besloot de partij met een mooie aanval, kortom 2-0 voor Sneek dus.

Op dat moment stond Foeke goed, Frits gewonnen, Erwin slecht, Tjeerd, Ger en Jan redelijk, dus een overwinning lag in het verschiet. Foeke besloot een paard te offeren voor een zekere mataanval. Helaas had hij een paardzetje van zijn tegenstander over het hoofd gezien, hierdoor verkreeg Siebe de Jong zelf een mataanval. Punt voor Westergoo. Erwin kon het helaas niet bolwerken tegen schaakzwerver Mark Masmeijer.

Ger remiseerde op bord 1 en speelde toch weer een puike partij, ondanks het feit dat hij bijna nooit meer schaakt. Tijd voor de partij van Frits. Stond dus volledig gewonnen maar gaf het finaal uit handen, stond op een gegeven moment toch materieel weer ongeveer gelijk, maar ook dat was niet genoeg, een onverwachte nederlaag, dus 3,5-2,5 voor Westergoo.

Twee partijen waren er toen nog bezig, die van Jan leek hooguit remise te kunnen worden en Tjeerd stond verloren. Beide partijen geraakten in de tijdnoodfase en wat er toen allemaal gebeurde is met geen pen te beschrijven. Jan geraakte steeds meer in zijn element en wist steeds meer terrein en tijd te veroveren en won deze pot nog.

Het voltallige publiek verplaatste de aandacht naar de allesbeslissende partij tussen Tjeerd en André Buter. Het voordeel van André verdween als sneeuw voor de zon, de offers (?) vlogen de heren om de oren en bij de laatste zet van André verplaatste hij zijn dame naar een veld die al werd bewaakt door een toren van Tjeerd, Tjeerd bedacht zich geen moment en griste de dame direct van het bord nog voordat André zijn klok had weten in te drukken. Woest bleef Tjeerd zijn tegenstander aankijken, die inzag dat tegen zoveel geweld geen kruid gewassen was en dus veiligheidshalve opgaf.

Dit was de apotheose van een geweldige teamstrijd, waar nog lang over werd nagepraat.

Frits (wo 3 November 2005)

Bruin café

In Café de Slok in Stiens mochten wij aantreden tegen Jurjen Tolsma. Dit is een authentiek bruin café met een heerlijk krakende houten vloer. Het schaken vindt plaats een verdieping hoger in een zaaltje, waar elk door een willekeurige speler geproduceerd geluid met een even luid “ssssssssssssttttt” werd afgestraft door de 1^ste bordspeler van Jurjen Tolsma.

Ik had gemeend de opstelling eens op zijn Jurjen Tolsma’s te moeten door elkaar husselen en Joe kan gerust zijn, dit blijft beperkt tot deze ene ene keer. Hassan speelde wel als vanouds op zijn vertrouwde 8^ste bord en was ook als vanouds als eerste klaar, alleen het resultaat was dit keer (helaas) niet vanouds dus geen overwinning maar een remise. En er zouden nog vele volgen! Nummer 2 in de rij was Sible aan bord 3 en ikzelf aan bord 4. Erwin aan bord 7 kwam eveneens remise overeen en bracht de stand dus op 2-2. Dit waren ook nog eens allemaal vrij bloedeloze remises, de strijd moest komen van de rest van de partijen.

Die strijd was er zeker bij invaller Wytze aan bord 2 met zwart gezeten. Hij moest toezien hoe zijn tegenstander een vrijpion over de e-lijn kon laten oprukken en besloot alle stukken op de koningsstelling te projecteren. Een waarlijk schitterend torenoffer op f3 zou zeker remise hebben bewerkstelligd, de witspeler greep in tijdnood echter volkomen mis, verloor daardoor een toren en de partij, 3-2 voor ons. Vervolgens weer 2 remises, Jan aan bord 6 en Tjeerd  aan bord 1. Tjeerd stond eerst een mooie vrijpion voor maar leverde die in, kwam zelfs een pion achter te staan, maar haalde toch nog remise. 4-3 was toen de stand met de partij van Joe aan bord 5 nog te gaan. Lang zag het ernaar uit dat Joe deze partij zou gaan winnen, aan het eind van de partij was remise nog steeds minimaal haalbaar. Mis ging het toen Joe eerst het paard van zijn tegenstander weigerde van het bord te slaan, waarna het paard daarna tot overmaat van ramp een schaakvork kon geven en deze partij dus verloren ging.

4-4 de einduitslag derhalve. Na de wedstrijd werd er nog even nagepraat aan de toog over weer een bijzondere wedstrijd (6 remises, 1 keer winst, 1 keer verlies).

Frits (zo 4 dec 2005)

Stilte voor de storm

Topper tegen De Burght gewonnen!

Op een maandagavond naar Leeuwarden. Tjeerd reed voorop in zijn oude bolide, die eenmaal op de snelweg gearriveerd toch schrok van de heftigheid van het voortrazende verkeer. Moest ook éénmaal vol in de remmen tijdens een inhaalmanoeuvre, zodanig dat de inzittenden ietwat bleekjes op ’t Kalverdijkje arriveerden. De topper tegen De Burght werd in een klein vergaderzaaltje van dit complex gespeeld, de zaal waar De Burght normaal zijn wedstrijden speelt was ingepikt door de dames en heren bridgers. Ook geluiden van een bingoachtig gebeuren drongen tot ons door.

De wedstrijd zelf: Erwin won in een snel gespeelde partij van T. Jellesma. Hassan kreeg een agressieve tegenstander tegenover zich die zijn pionnen ver liet oprukken maar eenmaal daar aangekomen er toch niet veel mee kon uitrichten, remise. Joe speelde tegen Peter Brouwer en zette weer een mooie open partij op, stond al snel gewonnen, maar moest het eerst nog wel even afmaken, en deed dat ook voortreffelijk. Tjeerd ging in op een kwaliteitsoffer maar moest dit bekopen met een niet tegen te houden pion. Wellicht heeft hier meer ingezeten voor hem. De tussenstand: 1,5 – 2,5 in ons voordeel. Ger was intussen bezig met een dijk van een partij tegen William Cornelissen. Deze liet Ger met zijn toren inslaan om g7 om zelf iets in het centrum te ontketenen, hetgeen verkeerd voor hem afliep. Ger won deze partij dus, en volgens horen en zeggen is het heel lang geleden dat Cornelissen een FSB wedstrijd heeft verloren.

Op dat moment besloten Jan en ik dat het tijd was om remise aan te nemen of aan te bieden. Dit lukte en daarmee was de overwinning een feit. Sible zag in dat het verder niet loonde om nog iets te maken van zijn partij met 2 pionnen achter en gaf op. Eindstand 3,5 – 4,5.

De partijen zijn ongetwijfeld binnenkort te bewonderen op de site van De Burght, maar Peter heeft na een nederlaag toch ook wat moeite zich hier snel toe te zetten.

Door dit resultaat zijn wij weer koploper met 1 matchpunt voorsprong op De Burght. Een overwinning in de laatste wedstrijd tegen Emanuel Lasker 2 volstaat voor het kampioenschap en promotie naar de Promotieklasse. Ben benieuwd of Sneek 3 al eens eerder op dat niveau heeft geacteerd.

Hier staan de partijen uit deze wedstrijd (7 stuks) Met dank aan Peter Brouwer van De Burght

Frits (wo 8 mrt 2005)

Sneek 2 verliest 1e wedstrijd

(hier staat de partij van Wytse)

Het was zaterdag een heerlijke dag om buiten iets te doen. Dat valt mij eigenlijk alleen op als ik weer eens voor een uitwedstrijd in de KNSB-competitie moet opdraven. Dat draven is dan naar het NS-Station, het afspreekpunt, en de rest van de dag zit je binnen. Auto,speelzaaltje,auto,chinees,auto, thuis.

Dit keer ging de reis naar Spakenburg, ook niet naast de deur. Tot mijn schrik zag ik op het plattegrondje dat er na Almere (voor mij al veel te ver weg om in een dag te doen) nog een hele lange dikke streep naar de eindbestemming getrokken was. Depressief nam ik plaats in de auto van Tjeerd, samen met de altijd montere Wytse W.

Joe reed in het VW-busje, maximumsnelheid 140 km p/u, voorop om "het tempo te bepalen". Een uur en een kwartier later zaten we aan de de koffie in Spakenburg, "Zijn jullie laagvliegend gekomen" vroeg de verbaasde Spakenburger achter de bar , die de reistijd niet vertrouwde. "Sneek ligt in het zuiden van Friesland" was daarop Joe's repliek.

Nu we zelf zo hard op zoek zijn naar een betere lokatie, was het niet aardig van onze tegenstanders om ons te ontvangen in een gebouw waar wij alleen maar van kunnen dromen. Een schaaktoren ! Van verre herkenbaar.

"En Passant" , de clubnaam , op de gevel . Binnen 2 zaaltjes om te schaken en een ruime "rokerige" bar.

"Staat het het bier hier wel goed koud" probeerde ik nog. Maar een fijne glimlach werd mijn deel, inclusief uitvoerige inzage in de gekoelde voorraden." En als dat op is hebben we achter nog......". "Ja dat zal niet helemaal lukken" gaf ik verslagen, maar ook tevreden toe.

De wedstrijd dan maar.

Wytse W, (2) kreeg al vroeg een paardoffer op f7 te verwerken, niet zijn geliefde strategie. Om het team niet te demoraliseren,voorzover dat al niet gebeurd was, bleef hij nog doorspelen, maar het werd er niet beter op. Een nul. Wietse Zee (8)was weer eens opgetrommeld om een lege plek op te vullen ( Han en Wim konden op het laatste moment niet), en deed dit met verve. Remise. "Hij had wel 6 keer kunnen winnen" was Wietse's korte nabeschouwing. Varianten zijn dan nutteloos.

Douwe (3) leek de partij met subtiele positionele middelen naar zijn hand te zetten. Een doorbraak op de damevleugel bleek echter niet genoeg kracht te hebben om de counter van zijn tegenstander in het centrum te compenseren. Verlies dus. Joe((5) keek al snel tegen een stelling aan waar niet veel muziek in zat. Remise was dan ook geen onverwacht resultaat.

Julius (7) is uit vorm, hij offert te laat. En dan wordt het droogjes ruil, ruil, c-lijn en een nul.

Aan het eerste bord wist ik lang een dynamisch evenwicht te handhaven na in de opening onbedoeld een pion te hebben moeten prijsgeven. Door creatief spel wist ik een pion terug te winnen met licht voordeel. Dit vreet tijd. Na een nogal oppervlakkige (tijdnood)zet, ging alsnog de stategisch belangrijke vrijpion verloren, de crux van de hele partij. Waarna ik een "gezonde" pion achterstond. Dit kon ik niet meer repareren. Ik haalde nog wel de 40 zetten, maar kon ook meteen opgeven. Is er nog iets te vieren ? Jawel, de overwinning van Maarten (4). Tot zijn eigen verbazing kwam hij telkens beter te staan. Halverwege de terugreis drong het tot hem door dat hij de partij gewonnen had. Verder de remise van Tjeerd(6) die in een gesloten Siciliaan de partij met zwart knap in evenwicht hield. Het werd dus 5½-2½. Half zes klaar.

Geen tiid om de Spakenburgse normen en waarden te leren kennen én te toetsen . Kwart voor zeven sta je weer in Sneek. De dagen vliegen voorbij.

Tinus (24 sep 05)

Over Spakenburgse moskeen, truckers, schaakbijbels en meer van dat schoons

Joe aan de lijn. Meedoen met het tweede? Eh jawel, waar heen? Spakenburg!

‘t mat net raarder wurde. Als rechtgeaarde katholiek op zaterdag schaken in een wel heel erg fijn bolwerk. Maar goed dat mijn schaakboek op een bijbel lijkt.

De reis in Joe’s busje verliep voorspoedig om niet te zeggen gezwind. In no time arriveerden we bij de gastheren. Dat Joe rechercheur is i.p.v. coureur verbaast me nog altijd. Ik bedoel in de Formule 1 valt toch meer te verdienen dan als speurder naar milieu-stouterikken. Hadden we nu wel lekker een dikke sponsor voor ons nieuwe clubgebouw gehad.

Binnenrijdend in het propere Spakenburg ontwaarde onze wakkere Maarten K. een soort van toren met luidspreker. Een moskee in Spakenburg? Never, nooit niet. Maar wat schetste onze verbazing? Naast het juweeltje van een clubgebouw stond ie te pronken, weliswaar een zouteloos compromis zonder minaretten, maar toch.

Enfin, men beschikt daar over een heuse schaaktempel in de vorm van een schaaktoren compleet met kantelen, metselwerk in de vorm van een schaakbord en een lift voor de verdieping! Kan onze club nog een puntje aan zuigen. Ach, nog even doorsparen….

Schaken kunnen ze die Spakenburgers. Alleen Maarten wist te winnen. Verder knappe remises van Joe, Tjeerd en Wietze van der. De rest streed voor wat hij waard was, helaas zonder resultaat. Kwam vast door die toeterende colonne truckers die onze concentratie ruim een kwartier op de proef stelde. Derhalve een 5½-2½ nederlaag tegen een pas gepromoveerd team in de derde klas K.N.S.B.

Besloten werd thuis in Sneek te chinezen, alwaar Douwe op Einstein-achtige wijze de inhoud van een wel heel groot bierglas uitrekende. Dat hij er een factor 3 naast zat zullen we hem niet euvel duiden na zo’n vermoeiende dag. Het eten smaakte poerbest, zodat we moe maar voldaan huiswaarts keerden in de volle overtuiging dat Sneek II op volle oorlogssterkte met eigen selectie makkelijk in deze klasse te handhaven moet zijn. Dit stukje op de dag des heren geschreven hebbende groet ik u.

Amen

Julius Bosma (25 sep 05)

Impressie van Esgoo 2 - Sneek 2 (+ tekening Gert Jan)

We moesten weer tegen "de Duitsers". Het is ieder jaar hetzelfde. Esgoo bestaat voor een belangrijk deel uit Duitse huurlingen, dus ook het 2e. En ze spreken nog steeds geen woord Nederlands! Douwe z'n tegenstander had het na afloop van de partij over een "Gute Partie". Hij verontschuldigde zich , natuurlijk in het Duits, dat hij de Nederlandse taal niet machtig was. Douwe nam daar genoegen mee. Maar als ik bij een Duitse club speel tegen Duitsers, kan ik het nog wel opbrengen om mijn Nederlands voor "goede partij" (dat zeg je per slot van rekening bij het begin van iedere partij) uit beleefdheid om te zetten in "Gute Partie". Ach, waar maak ik me druk om . Je laat ze gewoon wat langer wachten als ze een broodje kaas bestellen, door met gebarentaal aan te geven dat je er geen snars van begrijpt. Om vervolgens in vloeiend Duits met de meegereisde (Duitse)vriendin te converseren over het jammerlijke gebrek aan kennis van Duitsers. ook van haar, van het Nederlands. Terwijl deze talen zo verwant zijn, wat ze wel met me eens was (inclusief weer die beschaamde blik ) Verder had ze op deze mooie dag liever aan het IJsselmeer vertoeft., en terecht. Schaken kan wel erg lang duren. Wytse presteerde het de partie tot half acht te rekken om met een "dameoffer" eindelijk tot een nul te komen. We hebben met 1-7 verloren.

Tinus (za 15 okt)