Ruim 2 weken na zijn 75e verjaardag overleed op 21 juli j.l. Mr Hendrikus Cornelius Willem Frederik Meijer als gevolg van wat in de rouwkaart staat omschreven als ‘een slopende ziekte’. Zijn beeld achter het schaakbord siert het omslag van de kaart. Schaken was een levensnoodzaak van Dirk, zowel van het vrouwelijk schoon als het navenant edele spel op de 64 velden. Dinsdags mocht ik hem begeleiden van en naar huis om de competitie van Sc Sneek op te tuigen. Als gerespecteerd eerste bordspeler van Sneek III kreeg hij de eretitel PRINS, hij opteerde voor koning of keizer maar dat zat er helaas niet in gezien de betaalde bordpunten. Behalve het laatste jaar heeft hij ons als vierde meerdere keren naar overwinningen en promotie gevoerd, een waar boegbeeld; met meesterlijke waardigheid en dwang speelde hij de eerste bordspeler van de tegenstrevende schaakclub vaak naar remise.
Als gerenommeerd strafjurist in Amsterdam kwam hij na een ernstig ongeval berooid in Friesland en tenslotte in Sneek terecht. Het laatste jaar, na een black-out op het Dorstig-toernooi in Heeg 2012, is het verval na een medisch oordeel “ongeneeslijk” betrekkelijk snel gegaan. Diverse omzwervingen in opvangcentra voor revalidatie in Sneek mochten niet baten, ondanks het feit dat er dikwijls peuken werden gerookt in daarvoor bestemde ruimtes. Zijn levensverhaal is in het “Skutsje” aan d’Oosterdijk in Sneek onder het genot van een versnapering uitgebreid aan de orde geweest na een schaakavond ter afwisseling van de geschaakte stukken. De laatste levensjaren was Dirk in de mood van zijn vriendin Clara, die op haar wijze, als was het een kostbaar boek, zijn leven heeft gevuld met liefde en zorg.
We zullen ons Dirk herinneren als een bescheiden, animabel en integer persoon die in het vierde van Sneek nooit verzaakte. Onze gevoelens gaan uit naar zijn naasten. Ik mocht dicht bij Dirk in de buurt komen, dat zal ik missen.
MJvSt