FSB: Sneek 1 nog in goede positie na drukke periode
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verslagje heb geplaatst, maar nu ik weer iets meer tijd heb kan ik mooi van de gelegenheid gebruik maken om weer een boekwerk te schrijven over onze FSB-wedstrijden.
Onze eerste wedstrijd in 2025 was tegen DTK. Op papier waren we licht de underdog, maar gezien de competitiesituatie was 50-50 geen onlogische kansenverdeling.
Als eerste klaar was Anne aan bord 3. Zijn tegenstander Hendrik Heikamp haalde voordeel uit de opening, maar een verkeerd ingeschatte afwikkeling zorgde ervoor dat al het voordeel verdween. Wat overbleef was een potremise eindspel.
Aan bord 1 was ik (Selwin) als tweede klaar tegen Jeroen Weggen. Ik haalde wat voordeel uit de opening, maar speelde vervolgens een beroerd middenspel waar ik twee plannen tegelijk koos en die geen van beiden veel effect hadden. Ik koos voor een riskante afwikkeling die een slechte stelling had kunnen opleveren, maar door een fout van Jeroen kreeg ik een klein voordeeltje. In de tijdnoodfase groeide dit voordeel uit en na kwaliteitswinst was de voorsprong een feit.
Helaas bleef het bij deze anderhalve bordpunt. Tjitze speelde aan bord 2 tegen Sven Broersma. Al in de opening leek Tjitze minder te staan. Op een gegeven moment verloor hij een pion. Hoewel hij nog veel activiteit kreeg en het eindspel nog lastig was, bleek de druk te groot voor Tjitze, met vlagval in een slechte stelling tot gevolg.
Erwin aan bord 4 was als laatste klaar, tegen teamcaptain Bart Lemstra. De partij ging de hele tijd gelijk op, hoewel beiden ergens wel aanspraak hadden op voordeel. In het eindspel ging het helaas toch mis. Er waren makkelijkere remises te vinden, maar nog tot vlak voor het eind was een half punt nog mogelijk. Een fout in het pionneneindspel leverde helaas alsnog een nederlaag op.
Ondanks de krappe nederlaag houden we gelukkig wel de koppositie in de hoofdklasse. Wel zit het allemaal ontzettend dicht bij elkaar. Met nog 3 wedstrijden te spelen staan we slechts 2 matchpunten voor op de nummer 6(!). De volgende wedstrijd tegen nummer 2 Lasker wordt dus een belangrijke als we voor het kampioenschap willen gaan.
Wie geïnteresseerd is in het perspectief van de tegenstander, Jeroen Weggen heeft op de site van DTK een verslag te schreven dat hier te vinden is: https://de2kastelen.nl/index.php/verslagen-archief/22-verslagen-dtk-1/421-dtk-1-haalt-dure-punten-in-sneek
Nu het competitiegedeelte van dit verslag achter de rug ligt, kan ik verder gaan met de beker. Slechts twee dagen na de wedstrijd tegen DTK namen we het in de 8e finale op tegen De Rode Loper in Leeuwarden. Ondanks het feit dat De Rode Loper een klasse lager speelt was het ratingverschil minimaal. Bij de loting koos ik de zwarte pion, waardoor ik mijn teamgenoten aan bord 2 en 4 de witte stukken gaf.
Deze keer was Erwin, opnieuw aan bord 4, als eerste klaar. Tegen Wietse de Jong speelde hij een prima opening, maar haalde er weinig voordeel uit. Met een goed getimed remiseaanbod was een snel half punt het gevolg.
Invaller Han speelde aan bord 3 tegen Dolf Wissmann. Dolf heeft een reputatie om heel aanvallend te spelen, terwijl Han vaak heel solide speelt. De vraag die je dan vaak ook hoort
wie zou winnen: een niet te stoppen object tegen een onbreekbare muur. In dit geval bleek de muur helaas wel breekbaar. Han kreeg een stevige aanval over zich heen en had hier geen antwoord op.
Beter ging het ons gelukkig af aan de hogere borden. Tjitze nam het aan bord 2 op tegen Jan Hibma. Het begin van de partij van Tjitze was heel overtuigend, en al vrij vroeg leek hij een eenvoudig winnend eindspel te krijgen. Hier koos Tjitze voor bepaald niet de handigste winstroute, waardoor het punt nog in gevaar leek te komen ook. Gelukkig vond Tjitze precies de zetten die nodig waren om mat te voorkomen, waarna het materiaalverschil doorslag gaf.
Als laatste was ik zelf klaar, aan bord 1 tegen William Cornelissen. Ondanks een lange dag met een teamuitje in een luidruchtig restaurant kwam ik aardig fris voor de dag. Uit de opening haalde ik ook aanzienlijk voordeel, maar in het middenspel liet ik het voordeel een beetje glippen. Via een handige afruil wist ik wel af te wikkelen naar een gewonnen eindspel, wat ik ondanks de tijdnood wist te winnen.
Door deze overwinning plaatsten we ons voor de kwartfinale, een paar weken later. Tegenstander was Steenwijk, dat in december op bezoek kwam om Sneek 2 uit te schakelen. De competitiestand geeft aanleiding om te denken dat we ruim favoriet waren (1e tegen 7e), maar op basis van de ratings waren we zelfs lichte underdog. Deze keer wees de loting uit dat we wit hadden aan bord 1 en 3. Opvallend genoeg was hierdoor de kleurverdeling, net als de bordindeling, precies hetzelfde als onze competitiewedstrijd eerder dit seizoen. Die wedstrijd
Niet voor het eerst als eerste klaar was Erwin aan bord 4, tegen teamcaptain Peter de Korver. Na de opening leek een remise het meest logische resultaat, maar Erwin koos voor een ambitieuze koningsaanval die verkeerd uitpakte. De situatie was al beroerd toen hij tot overmaat van ramp zijn dame weggaf.
Een vreemde partij speelde Anne aan bord 3 tegen Nicholas Jhirad. De opening leek voor beiden op een of andere manier niet heel erg geslaagd. Het belangrijke verschil bleek wel dat Anne kon rokeren. Even later zette hij een furieuze aanval op, die leidde tot materiaalwinst, een eenvoudig gewonnen eindspel en de gelijkmaker.
Tjitze aan bord 2 was als derde klaar, tegen onze oud-clubgenoot Dick Stavast. Tjitze haalde voordeel uit de opening, maar koos helaas niet voor de beste voortzetting. Het voordeel ebde weg, maar de vraag of remise voldoende was toonde aan dat er ook geen risico’s waren. Een fraaie combinatie leidde tot zetherhaling.
Als laatste was ik weer klaar aan bord 1, opnieuw tegen Xaveer Blok. De partij kende, gelukkig voor de spanning, een heel ander verloop dan de vorige keer. Toen won ik binnen 10 zetten de kwaliteit, maar nu was het een heel andere partij. In het vroege middenspel kreeg ik een voordeeltje en, misschien wel belangrijker, een constante druk op de stelling. In zulke situaties is het ook psychologisch heel moeilijk om te verdedigen, en in dit geval brak het verzet van Xaveer, wat in het late middenspel tot materiaalverlies leidde. Met 2 pionnen meer was het punt, en daarmee de wedstrijd snel binnen.
Een zwaarbevochten overwinning, die betekent dat we het in de halve finale mogen opnemen tegen Lasker, toevallig genoeg ook de tegenstander in de volgende competitieronde.
Selwin Keuning
Geschreven door: H.J. Dijkstra 
Laatst bijgewerkt: 26 februari 2025 Hits: 11
f
