In het kader van promotie voor schaakclub Sneek wordt er op gezette tijden op het Schaakmarktplein met de grote stukken geschaakt. Op de laatste zaterdag van de Sneekweek kreeg ik een telefoontje van voorzitter Dirk Schild met het verzoek het eens een middagje te proberen. Dat kwam goed uit want de Olympische Spelen waren bijna afgelopen op wat silly games als snelwandelen en BMX na. Het gras maaien kon ook nog wel even wachten.
Als je eenmaal aan het vogelvluchtperspectief gewend bent is het prima te doen. Even goed onderscheid maken tussen de pionnen en lopers, die wel erg op elkaar lijken, en schaken maar. Wat wel verbetering behoeft is het contrast tussen de velden. Zwarte en witte tegels zouden een uitkomst zijn of anders een zwart wit kleurtje op de stenen.
De oohs en aahs van het rijkelijk toegestroomde publiek waren niet van de lucht tijdens onze partijen. Men moet gedacht hebben dat er twee grootmeesters aan het werk waren. Nu zijn Dirk en ondergetekende natuurlijk ook niet de eerste de besten en zien er, om het maar eens bescheiden uit te drukken, intelligent uit, maar deze support was iets teveel van het goede. Regelmatig moesten we even pauzeren om ook de vele handtekeningjagers ter wille te zijn. Zeker, het moet gezegd, we brachten 3 spetterende partijen op de stenen. En dat onder de luide klanken van een heus draaiorgel en dweilorkest. Zie dan maar eens een fatsoenlijke pot schaak te spelen.
Na afloop van deze, in alle opzichten, geslaagde seance kon men zich inschrijven als nieuw lid van schaakclub Sneek. In alle onschuld had Dirk een velletje of tien meegenomen. Je weet immers maar nooit. Nou die waren natuurlijk in no time op zodat we de vele wachtenden, die nog steeds in een lange rij stonden, niet in de kou mochten laten staan. Bij boekhandel van der Velde werden snel tientallen kopieën gedraaid teneinde de schakers in spe een contract voor het leven aan te bieden.
Het huidige clublokaal zal veel te klein zijn na dit eclatante succes, dat spreekt voor zich. Ik weet nog wel een nieuwe locatie. Volgens mij zijn er in de reusachtige, om niet te zeggen megalomane, toneeltoren van het gloednieuwe Sneker theater nog wel een paar stoelen vrij voor een stel enthousiaste schakers. Dan is men in elk geval verzekerd van één goede voorstelling per week.