Het is zover, de klok wijst 11:15 uur aan, tijd om te gaan! Vol elan spring ik op de fiets en peddel vol goede moed naar het station, waar ik al spoedig mijn overige teamgenoten ontmoette. Gelukkig was iedereen mooi op tijd. Dus geen rare fratsen, geen extra kentekenplaten te bekennen en letterlijk geen wolkje aan de lucht. Instappen en op naar Kampen of nee, Hattem toch of nee…. Zalk, huh?
4 Oktober was het zover: het nieuwe seizoen ging van start.
Omdat de gebruikelijke speellocatie van De Donger niet toegankelijk is voor rolstoelers werd er op ons verzoek gezocht naar iets anders. De thuisclub had een prachtig alternatief: De Kastanjezaal van de IJsherberg. Volop ruimte, prettige bediening en, niet onbelangrijk, goed toegankelijk.
Zaterdag was de 2e speeldag van het NK clubteams voor de jeugd. Het c-team met Marrit Adema, Dylan Sealy, Wessel Adema en Nemo Ding, deed knap mee. Hun tegenstanders hadden allemaal een hogere rating. De Ochtendpartij werd heel fraai 2-2. Winst in de middagwedstrijd lag voor het grijpen. Nemo verloor, Dylan bereikte een plusremise en Marrit stond beter met een pion meer en Wessel stond in een toreneindspel zelfs twee pionnen voor. Ze zagen echter geen kans de potjes te winnen. Beide remise en het duel eindigde in 1,5-2,5. Hier een foto van de strijd in de middag.
De derde editie van het koppels rapid kroegentoernooi vond plaats op zonovergoten terrassen van de Sneeker binnenstad. De tien koppels die zouden strijden om de eer waren op een enkeling na, getooid in korte broek en zonnebril en met dat mooie weer was dit toernooi al bij voorbaat geslaagd te noemen.
De Sneker schaakjeugd is deze week begonnen met een snelschaaktoernooi. Enkele nieuwkomers die het spel al een beetje in de vingers hadden deden meteen mee. Een vijftal jongere beginners begonnen met les 1 Stap 1.
Op de laatste avond van het zomerschaak traden de die-hards van schaakclub Sneek weer aan om een lekker potje te "skuuven" op het terras van de "Stadsherberg".
Mijn vakantie zit er weer op. Twee mooie weken in een appartement aan de Belgische kust. Vanuit je voordeur sta je meteen op een brede boulevard met daarachter strand en zee. Heerlijk.
Als je met je rug naar de zee gaat staan is het minder mooi. Kilometerslange lelijke veel te hoge appartementencomplexen staren je dan aan. In allerlei stijlen, in Vlaanderen bestaan vrijwel zeker geen schoonheidscommissies.
Toch went het snel, en na een week vind je het niet eens meer zo lelijk en zie je er zelfs mooie bouwsels tussen staan.
Daar heb me dus absoluut niet aan geergerd. Wel aan andere dingen, na twee weken had ik wel een top 3 in mijn kop.